repudiate
US /rɪˈpjuː.di.eɪt/
UK /rɪˈpjuː.di.eɪt/
1.
menolak, mengingkari
refuse to accept or be associated with
:
•
She decided to repudiate the accusations made against her.
Dia memutuskan untuk menolak tuduhan yang dilemparkan kepadanya.
•
The company will repudiate any claims of negligence.
Syarikat akan menolak sebarang tuntutan kecuaian.
2.
menolak, mengingkari
refuse to fulfill or discharge (an agreement, obligation, or debt)
:
•
The government decided to repudiate its foreign debt.
Kerajaan memutuskan untuk menolak hutang luar negerinya.
•
He threatened to repudiate the contract if the terms were not met.
Dia mengancam untuk menolak kontrak jika syarat-syarat tidak dipenuhi.