mandible
US /ˈmæn.də.bəl/
UK /ˈmæn.də.bəl/
1.
mandibel, tulang rahang
the jaw or a jawbone, especially in mammals the lower jawbone
:
•
The paleontologist carefully examined the fossilized mandible of the ancient creature.
Ahli paleontologi dengan teliti memeriksa mandibel fosil makhluk purba itu.
•
A broken mandible can make eating and speaking very difficult.
Mandibel yang patah boleh menyukarkan makan dan bercakap.
2.
mandibel (serangga), rahang (artropoda)
either half of the crushing organ in the mouthparts of an insect or other arthropod
:
•
The beetle uses its strong mandibles to chew through wood.
Kumbang menggunakan mandibelnya yang kuat untuk mengunyah kayu.
•
Ants have powerful mandibles for carrying food and digging tunnels.
Semut mempunyai mandibel yang kuat untuk membawa makanan dan menggali terowongan.