intransigence
US /ɪnˈtræn.sə.dʒəns/
UK /ɪnˈtræn.sə.dʒəns/
1.
ketegasan, ketidakfleksibelan
refusal to change one's views or to agree about something
:
•
The government's intransigence on the issue led to a prolonged strike.
Ketegasan kerajaan dalam isu itu menyebabkan mogok berpanjangan.
•
Her intransigence made negotiations very difficult.
Ketegasannya menjadikan rundingan sangat sukar.