fricative
US /ˈfrɪk.ə.t̬ɪv/
UK /ˈfrɪk.ə.t̬ɪv/
1.
frikatif, konsonan frikatif
a consonant sound produced by forcing air through a narrow opening in the vocal tract, creating friction (e.g., /f/, /v/, /s/, /z/, /θ/, /ð/, /ʃ/, /ʒ/, /h/)
:
•
The 'f' sound in 'fan' is a fricative.
Bunyi 'f' dalam 'fan' adalah frikatif.
•
English has several fricative consonants, including 's' and 'th'.
Bahasa Inggeris mempunyai beberapa konsonan frikatif, termasuk 's' dan 'th'.
1.
frikatif
relating to or denoting a fricative sound
:
•
The linguist analyzed the fricative qualities of the new language.
Ahli linguistik menganalisis kualiti frikatif bahasa baharu itu.
•
A fricative consonant is formed by constricting the airflow.
Konsonan frikatif dibentuk dengan menyempitkan aliran udara.