enamel
US /ɪˈnæm.əl/
UK /ɪˈnæm.əl/
1.
enamel, salutan enamel
a hard, glossy coating, typically applied to metal or other hard surfaces for protection or decoration
:
•
The old bathtub had a chipped enamel finish.
Tab mandi lama itu mempunyai kemasan enamel yang retak.
•
The artist used vibrant enamel paints for the mural.
Artis itu menggunakan cat enamel yang terang untuk mural.
2.
enamel gigi
the hard, glossy, translucent substance covering the crown of a tooth
:
•
Tooth decay can damage the tooth enamel.
Kerosakan gigi boleh merosakkan enamel gigi.
•
Fluoride helps strengthen tooth enamel.
Fluorida membantu menguatkan enamel gigi.
1.
mengecat enamel, melapisi dengan enamel
to coat or decorate (a metal or other hard object) with enamel
:
•
The artisan carefully enameled the copper vase.
Artisan itu dengan teliti mengecat enamel pasu tembaga itu.
•
They plan to enamel the cast iron stove to protect it from rust.
Mereka merancang untuk mengecat enamel dapur besi tuang untuk melindunginya daripada karat.