magna cum laude
US /ˌmæɡ.nə kʊm ˈlaʊ.deɪ/
UK /ˌmæɡ.nə kʊm ˈlaʊ.deɪ/

1.
بامتياز مع مرتبة الشرف, بتقدير عالٍ
with great praise; used as a Latin honorific to indicate a level of academic distinction higher than cum laude but lower than summa cum laude
:
•
She graduated magna cum laude from Harvard University.
تخرجت بامتياز مع مرتبة الشرف من جامعة هارفارد.
•
Only a few students achieve magna cum laude honors.
عدد قليل فقط من الطلاب يحصلون على مرتبة الشرف بامتياز مع مرتبة الشرف.