irritated
US /ˈɪr.ə.teɪ.t̬ɪd/
UK /ˈɪr.ə.teɪ.t̬ɪd/

1.
منزعج, متضايق
feeling or showing slight anger; annoyed.
:
•
She was irritated by his constant interruptions.
كانت منزعجة من مقاطعاته المستمرة.
•
He gave an irritated sigh.
أطلق تنهيدة منزعجة.
1.
أثار, أزعج
past participle of irritate
:
•
The constant scratching had irritated his skin.
الخدش المستمر قد أثار جلده.
•
He felt irritated by the loud noise.
شعر بالانزعاج من الضوضاء الصاخبة.