unmitigated
US /ʌnˈmɪt̬.ə.ɡeɪ.t̬ɪd/
UK /ʌnˈmɪt̬.ə.ɡeɪ.t̬ɪd/

1.
tam, mutlak
absolute; unqualified
:
•
The event was an unmitigated disaster.
Olay tam bir felaketti.
•
His speech was an unmitigated success.
Konuşması tam bir başarıydı.
tam, mutlak
absolute; unqualified