uncommunicative
US /ˌʌn.kəˈmjuː.nə.kə.t̬ɪv/
UK /ˌʌn.kəˈmjuː.nə.kə.t̬ɪv/
1.
konuşkan olmayan, içe dönük, sessiz
not inclined to talk or give information; silent or reserved.
:
•
He became withdrawn and uncommunicative after the accident.
Kazadan sonra içine kapanık ve konuşkan olmayan biri oldu.
•
Her uncommunicative nature made it difficult to get to know her.
Onun konuşkan olmayan doğası onu tanımayı zorlaştırdı.