trauma

US /ˈtrɑː.mə/
UK /ˈtrɑː.mə/
"trauma" picture
1.

travma, ruhsal sarsıntı

a deeply distressing or disturbing experience

:
•
The accident caused him severe emotional trauma.
Kaza ona ciddi duygusal travma yaşattı.
•
She sought therapy to deal with childhood trauma.
Çocukluk travmasıyla başa çıkmak için terapiye başvurdu.
:
shockupheavaldistressordealagony
2.

travma, yaralanma

physical injury

:
•
The patient suffered severe head trauma from the fall.
Hasta düşme sonucu ciddi baş travması geçirdi.
•
Emergency services are trained to handle various types of physical trauma.
Acil servisler çeşitli fiziksel travma türlerini ele almak üzere eğitilmiştir.
:
injurywoundlesiondamageharm