taunt
US /tɑːnt/
UK /tɑːnt/
1.
alay, hakaret, tahrik
a remark made in order to anger, wound, or provoke someone
:
•
He ignored the cruel taunts from his classmates.
Sınıf arkadaşlarının acımasız alaylarını görmezden geldi.
•
The crowd shouted taunts at the opposing team.
Kalabalık rakip takıma alaylı sözler bağırdı.
1.
alay etmek, hakaret etmek, tahrik etmek
to provoke or challenge (someone) with insulting remarks
:
•
The fans began to taunt the visiting team.
Taraftarlar deplasman takımını alay etmeye başladı.
•
She couldn't help but taunt him about his mistake.
Onu hatası yüzünden alay etmekten kendini alamadı.