skull
US /skʌl/
UK /skʌl/
1.
kafatas
a bony framework enclosing the brain of a vertebrate; the skeleton of a person's or animal's head.
:
•
The human skull protects the brain.
İnsan kafatası beyni korur.
•
Archaeologists discovered an ancient skull at the excavation site.
Arkeologlar kazı alanında antik bir kafatası keşfettiler.
1.
kafasına vurmak
to hit someone hard on the head.
:
•
He threatened to skull anyone who dared to cross him.
Kendisine karşı gelen herkesi kafasına vurmakla tehdit etti.
•
The boxer aimed to skull his opponent with a powerful punch.
Boksör, güçlü bir yumrukla rakibinin kafasına vurmayı hedefledi.