rubbing
US /ˈrʌb.ɪŋ/
UK /ˈrʌb.ɪŋ/
1.
sürtünme, ovma
the act of applying friction to a surface or object
:
•
The constant rubbing of the rope against the rock caused it to fray.
İpin kayaya sürekli sürtünmesi yıpranmasına neden oldu.
•
She found relief from the pain by gentle rubbing of the affected area.
Etkilenen bölgeyi nazikçe ovarak ağrısından kurtuldu.
1.
sürtünen, ovuşturucu
causing friction or irritation
:
•
The new shoes were rubbing against her heel, causing a blister.
Yeni ayakkabılar topuğunu sürtüyordu, bu da bir kabarcığa neden oldu.
•
The constant rubbing of the branches in the wind created a strange sound.
Rüzgarda dalların sürekli sürtünmesi garip bir ses çıkardı.