rebellion
US /rɪˈbel.i.ən/
UK /rɪˈbel.i.ən/
1.
isyan, ayaklanma, başkaldırı
an act of violent or open resistance to an established government or ruler
:
•
The peasants rose in rebellion against the oppressive king.
Köylüler zalim krala karşı isyan başlattı.
•
The government quickly suppressed the armed rebellion.
Hükümet silahlı isyanı hızla bastırdı.
2.
isyan, direniş, itaatsizlik
the action or process of resisting authority, control, or convention
:
•
Her teenage years were marked by a period of intense rebellion against her parents' rules.
Ergenlik yılları, ebeveynlerinin kurallarına karşı yoğun bir isyan dönemiyle geçti.
•
His artistic style was an act of rebellion against traditional norms.
Sanatsal tarzı, geleneksel normlara karşı bir isyan eylemiydi.