realism
US /ˈriː.ə-/
UK /ˈriː.ə-/
1.
gerçekçilik, pragmatizm
the attitude or practice of accepting a situation as it is and being prepared to deal with it accordingly
:
•
We need to approach this problem with a sense of realism.
Bu soruna bir gerçekçilik duygusuyla yaklaşmalıyız.
•
Her realism helped her make practical decisions.
Gerçekçiliği, pratik kararlar almasına yardımcı oldu.
2.
gerçekçilik, doğruluk
the quality or fact of representing a person, thing, or situation accurately or in a way that is true to life
:
•
The artist is known for the incredible realism in his portraits.
Sanatçı, portrelerindeki inanılmaz gerçekçilikle tanınır.
•
The film was praised for its gritty realism.
Film, cesur gerçekçiliği nedeniyle övgü topladı.
3.
gerçekçilik, sanat akımı
a style of art or literature that shows things as they are in real life
:
•
Nineteenth-century novels often embraced realism.
Ondokuzuncu yüzyıl romanları genellikle gerçekçiliği benimsedi.
•
His paintings are a fine example of social realism.
Resimleri, sosyal gerçekçiliğin güzel bir örneğidir.