putter
US /ˈpʌt̬.ɚ/
UK /ˈpʌt̬.ɚ/
1.
yerleştirici, uygulayıcı
a person who puts something somewhere
:
•
The careful putter arranged the books neatly on the shelf.
Dikkatli yerleştirici kitapları rafa düzenli bir şekilde dizdi.
•
He was the chief putter of new ideas into practice.
Yeni fikirleri hayata geçiren başlıca uygulayıcı oydu.
2.
putter
a golf club with a flat-faced head, used for putting
:
•
He used his new putter to sink the ball into the hole.
Yeni putter'ını kullanarak topu deliğe soktu.
•
A good putter is essential for a low score in golf.
Golfte düşük skor için iyi bir putter şarttır.
1.
oyalanmak, boş boş dolaşmak
to move or act in a leisurely, aimless, or ineffective way
:
•
He spent the afternoon puttering around the garden.
Öğleden sonrayı bahçede oyalanarak geçirdi.
•
She likes to putter in her workshop on weekends.
Hafta sonları atölyesinde oyalanmayı sever.
2.
pat pat ses çıkarmak, yavaşça ilerlemek
to make a soft, repetitive sound, especially of an engine
:
•
The old engine began to putter as it warmed up.
Eski motor ısındıkça pat pat sesler çıkarmaya başladı.
•
The small boat puttered across the lake.
Küçük tekne gölde pat pat sesler çıkararak ilerledi.