proctor
US /ˈprɑːk.tɚ/
UK /ˈprɑːk.tɚ/
1.
gözetmen, sınav görevlisi
a person who monitors students during an examination
:
•
The proctor walked around the room, ensuring no one was cheating.
Gözetmen odanın içinde dolaşarak kimsenin kopya çekmediğinden emin oldu.
•
As a proctor, she was responsible for maintaining order during exams.
Bir gözetmen olarak, sınavlar sırasında düzeni sağlamaktan sorumluydu.
2.
proktor, üniversite yetkilisi
an official in a university or college who has disciplinary powers over students
:
•
The university proctor dealt with cases of academic misconduct.
Üniversite proktoru akademik suistimal vakalarıyla ilgilendi.
•
Students were warned that any serious breach of rules would be reported to the proctor.
Öğrenciler, kuralların ciddi bir şekilde ihlal edilmesi durumunda proktora bildirileceği konusunda uyarıldı.
1.
gözetmek, denetlemek
to supervise or monitor (an examination)
:
•
She was asked to proctor the final exam for the large lecture hall.
Büyük konferans salonunun final sınavını gözetmesi istendi.
•
The professor decided to proctor the make-up test himself.
Profesör, telafi sınavını kendisi gözetmeye karar verdi.