overcome
US /ˌoʊ.vɚˈkʌm/
UK /ˌoʊ.vɚˈkʌm/
1.
üstesinden gelmek, yenmek
succeed in dealing with (a problem or difficulty)
:
•
She managed to overcome her fear of public speaking.
Topluluk önünde konuşma korkusunu yenmeyi başardı.
•
The team had to overcome many obstacles to win the championship.
Takım şampiyonluğu kazanmak için birçok engeli aşmak zorunda kaldı.
2.
kapılmak, yakalanmak
be overcome by (an emotion or a physical sensation)
:
•
She was overcome with emotion when she saw her long-lost brother.
Uzun zamandır kayıp kardeşini görünce duyguya kapıldı.
•
The hikers were overcome by the sudden blizzard.
Yürüyüşçüler ani kar fırtınasına yakalandı.
1.
bitkin, üzgün
exhausted or made helpless by a strong emotion or physical sensation
:
•
She felt completely overcome after running the marathon.
Maratonu koştuktan sonra tamamen bitkin hissetti.
•
He was so overcome with grief that he couldn't speak.
O kadar üzgündü ki konuşamadı.