obstruction
US /əbˈstrʌk.ʃən/
UK /əbˈstrʌk.ʃən/
1.
engel, tıkanıklık, engelleme
the action of obstructing or the state of being obstructed
:
•
The fallen tree caused an obstruction on the road.
Devrilen ağaç yolda bir engel oluşturdu.
•
There was an obstruction in the pipe, preventing water flow.
Boruda su akışını engelleyen bir tıkanıklık vardı.
2.
engelleme, köstekleme, sekte vurma
an act of intentionally preventing someone or something from doing something
:
•
The politician was accused of obstruction of justice.
Siyasetçi adaleti engellemekle suçlandı.
•
The team was penalized for obstruction during the game.
Takım maç sırasında engelleme nedeniyle cezalandırıldı.