nobility
US /noʊˈbɪl.ə.t̬i/
UK /noʊˈbɪl.ə.t̬i/
1.
asalet, soyluluk, yücelik
the quality of being noble in character, mind, or rank
:
•
His actions showed great nobility of spirit.
Hareketleri ruhunun büyük asaletini gösterdi.
•
She carried herself with grace and nobility.
Kendini zarafet ve asaletle taşıdı.
2.
soylular, aristokrasi
the body of people of noble birth or rank in a country
:
•
The king often consulted with the nobility on important matters.
Kral önemli konularda sık sık soylularla istişare ederdi.
•
The French Revolution led to the downfall of the nobility.
Fransız Devrimi soyluların çöküşüne yol açtı.