magnificence
US /mæɡˈnɪf.ə.səns/
UK /mæɡˈnɪf.ə.səns/
1.
ihtişam, görkem, muhteşemlik
the quality of being magnificent or splendid
:
•
The magnificence of the palace left us speechless.
Sarayın ihtişamı bizi suskun bıraktı.
•
The artist captured the magnificence of the sunset.
Sanatçı gün batımının ihtişamını yakaladı.