intercession
US /ˌɪn.t̬ɚˈseʃ.ən/
UK /ˌɪn.t̬ɚˈseʃ.ən/
1.
aracılık, şefaat, müdahale
the action of intervening on behalf of another
:
•
Through her intercession, the dispute was resolved peacefully.
Onun aracılığıyla anlaşmazlık barışçıl bir şekilde çözüldü.
•
He sought the intercession of a mutual friend to reconcile with his brother.
Kardeşiyle barışmak için ortak bir arkadaşının aracılığını istedi.