inflection
US /ɪnˈflek.ʃən/
UK /ɪnˈflek.ʃən/
1.
çekim, büküm
a change in the form of a word (typically the ending) to express a grammatical function or attribute such as tense, mood, person, number, case, or gender.
:
•
The word 'run' has different inflections like 'runs', 'ran', and 'running'.
'Run' kelimesinin 'runs', 'ran' ve 'running' gibi farklı çekimleri vardır.
•
Understanding verb inflection is crucial for learning a new language.
Fiil çekimini anlamak yeni bir dil öğrenmek için çok önemlidir.
2.
tonlama, ses değişimi
a change in the pitch or tone of a person's voice.
:
•
Her voice had a rising inflection at the end of the question.
Sesinde sorunun sonunda yükselen bir tonlama vardı.
•
He spoke with a strange inflection that made me curious.
Beni meraklandıran tuhaf bir tonlamayla konuştu.