induction
US /ɪnˈdʌk.ʃən/
UK /ɪnˈdʌk.ʃən/
1.
indüksiyon, göreve başlama, oryantasyon
the action or process of inducting someone to a position or office
:
•
His induction into the Hall of Fame was a proud moment.
Onun Şöhretler Salonu'na kabulü gurur verici bir andı.
•
The new employees underwent a week of induction training.
Yeni çalışanlar bir haftalık oryantasyon eğitimi aldı.
2.
indüksiyon, tetikleme, oluşturma
the process or action of bringing about or giving rise to something
:
•
The induction of labor can be a complex medical procedure.
Doğumun indüksiyonu karmaşık bir tıbbi prosedür olabilir.
•
The drug's induction of sleep was almost immediate.
İlacın uyku indüksiyonu neredeyse anında oldu.
3.
tümevarım, endüksiyon
the inference of a general law from particular instances
:
•
Scientific reasoning often relies on induction from observations.
Bilimsel akıl yürütme genellikle gözlemlerden tümevarıma dayanır.
•
Mathematical induction is a powerful proof technique.
Matematiksel tümevarım güçlü bir ispat tekniğidir.
4.
indüksiyon
the production of an electric current or magnetic properties in a body by proximity to an electrified or magnetized body without contact
:
•
Electromagnetic induction is the principle behind transformers.
Elektromanyetik indüksiyon, transformatörlerin arkasındaki prensiptir.
•
The experiment demonstrated the phenomenon of electrostatic induction.
Deney, elektrostatik indüksiyon fenomenini gösterdi.