grudge
US /ɡrʌdʒ/
UK /ɡrʌdʒ/
1.
kin, garaz
a persistent feeling of ill will or resentment resulting from a past insult or injury
:
•
She held a grudge against him for years after their argument.
Tartışmalarından sonra yıllarca ona karşı bir kin besledi.
•
It's hard to let go of a grudge, but it's necessary for peace of mind.
Bir kini bırakmak zordur, ancak iç huzuru için gereklidir.
1.
kıskanmak, esirgemek
to give or allow (something) unwillingly, reluctantly, or resentfully
:
•
I don't grudge him his success; he worked hard for it.
Onun başarısını kıskanmıyorum; bunun için çok çalıştı.
•
She didn't grudge the extra hours she spent helping her friend.
Arkadaşına yardım etmek için harcadığı fazla saatleri esirgemedi.