distinctive
US /dɪˈstɪŋk.tɪv/
UK /dɪˈstɪŋk.tɪv/
1.
ayırt edici, belirgin, özgün
characteristic of one person or thing, and so serving to distinguish it from others.
:
•
The artist has a very distinctive style.
Sanatçının çok ayırt edici bir tarzı var.
•
The building has a distinctive red roof.
Binanın ayırt edici kırmızı bir çatısı var.