dispensation
US /ˌdɪs.penˈseɪ.ʃən/
UK /ˌdɪs.penˈseɪ.ʃən/
1.
muafiyet, istisna
exemption from a rule or usual requirement
:
•
The church granted a dispensation for the marriage to take place outside the parish.
Kilise, evliliğin cemaat dışında yapılması için bir muafiyet verdi.
•
He received a special dispensation to work fewer hours due to his health condition.
Sağlık durumu nedeniyle daha az çalışmak için özel bir muafiyet aldı.
2.
düzen, sistem, yönetim
a system of order, government, or organization of a nation, society, or religion
:
•
The new economic dispensation aimed to reduce inequality.
Yeni ekonomik düzen eşitsizliği azaltmayı hedefliyordu.
•
Under the old dispensation, only men could vote.
Eski düzen altında sadece erkekler oy kullanabiliyordu.