dejection
US /dɪˈdʒek.ʃən/
UK /dɪˈdʒek.ʃən/
1.
üzüntü, moralsizlik, depresyon
a sad and depressed state; low spirits
:
•
He felt a deep sense of dejection after failing the exam.
Sınavda başarısız olduktan sonra derin bir üzüntü hissetti.
•
Her face showed clear signs of dejection.
Yüzünde belirgin üzüntü belirtileri vardı.