cunning
US /ˈkʌn.ɪŋ/
UK /ˈkʌn.ɪŋ/
1.
kurnaz, hilekar, zekice
having or showing skill in achieving one's ends by deceit or evasion
:
•
The fox is a cunning animal, known for its clever tricks.
Tilki, zekice hileleriyle bilinen kurnaz bir hayvandır.
•
He used a cunning plan to escape detection.
Tespit edilmekten kaçmak için kurnazca bir plan kullandı.
2.
sevimli, şirin, hoş
attractive or quaint
:
•
She had a cunning little smile that always charmed everyone.
Herkesi her zaman büyüleyen sevimli küçük bir gülümsemesi vardı.
•
What a cunning little cottage!
Ne sevimli bir küçük kulübe!
1.
kurnazlık, hilekarlık, zekilik
skill in achieving one's ends by deceit or evasion
:
•
He used his cunning to outsmart his opponents.
Rakiplerini alt etmek için kurnazlığını kullandı.
•
The politician was known for his political cunning.
Siyasetçi, siyasi kurnazlığıyla biliniyordu.