cradle
US /ˈkreɪ.dəl/
UK /ˈkreɪ.dəl/
1.
beşik
a small bed for a baby, especially one that rocks on rockers or is suspended from pivots
:
•
The baby slept peacefully in its cradle.
Bebek beşiğinde huzur içinde uyudu.
•
She gently rocked the cradle to soothe the crying infant.
Ağlayan bebeği sakinleştirmek için beşiği nazikçe salladı.
2.
beşik, kaynak
the place or origin of something
:
•
Greece is often called the cradle of Western civilization.
Yunanistan genellikle Batı medeniyetinin beşiği olarak adlandırılır.
•
This valley was the cradle of an ancient civilization.
Bu vadi eski bir medeniyetin beşiğiydi.