cop

US /kɑːp/
UK /kɑːp/
"cop" picture
1.

polis, memur

a police officer

:
•
The cop directed traffic at the busy intersection.
Polis, yoğun kavşakta trafiği yönlendirdi.
•
He was pulled over by a cop for speeding.
Hız yaptığı için bir polis tarafından durduruldu.
:
police officerpolicemanpolicewomanofficerconstable
1.

yakalamak, tutuklamak

to catch or arrest (a criminal or suspect)

:
•
The police managed to cop the suspect after a long chase.
Polis, uzun bir kovalamacanın ardından şüpheliyi yakalamayı başardı.
•
He was copped for shoplifting.
Mağazadan hırsızlık yaparken yakalandı.
:
arrestapprehendcaptureseizenab
2.

almak, elde etmek

to take or obtain something

:
•
Can you cop me a drink from the fridge?
Buzdolabından bana bir içecek kapabilir misin?
•
He tried to cop a feel, but she pushed him away.
Ellemeye çalıştı ama kadın onu itti.
:
getobtainacquiresecuregrab