congenital
US /kənˈdʒen.ə.t̬əl/
UK /kənˈdʒen.ə.t̬əl/
1.
doğuştan
of a disease or physical abnormality present from birth
:
•
She was born with a congenital heart defect.
Doğuştan kalp rahatsızlığıyla doğdu.
•
The doctor diagnosed him with a congenital condition.
Doktor ona doğuştan bir rahatsızlık teşhisi koydu.
2.
doğuştan, fıtri
having a particular trait or habit from birth or by nature
:
•
He has a congenital inability to tell the truth.
Doğuştan doğruyu söyleyememe yeteneği var.
•
Her congenital optimism always brightens the room.
Doğuştan gelen iyimserliği her zaman odayı aydınlatır.