conductance
US /kənˈdʌktəns/
UK /kənˈdʌktəns/
1.
iletkenlik, kondüktans
the extent to which an object conducts electricity, calculated as the reciprocal of the resistance.
:
•
The material's high conductance makes it suitable for electrical wiring.
Malzemenin yüksek iletkenliği, onu elektrik kablolaması için uygun hale getirir.
•
Measuring the conductance of the solution helps determine its concentration.
Çözeltinin iletkenliğini ölçmek, konsantrasyonunu belirlemeye yardımcı olur.