coincidence
US /koʊˈɪn.sɪ.dəns/
UK /koʊˈɪn.sɪ.dəns/
1.
tesadüf, rastlantı
a remarkable concurrence of events or circumstances without apparent causal connection
:
•
It was a strange coincidence that we both wore the same outfit.
İkimizin de aynı kıyafeti giymesi garip bir tesadüftü.
•
By sheer coincidence, I met my old friend at the airport.
Tamamen tesadüfen, eski arkadaşımla havaalanında karşılaştım.