causative
US /ˈkɑː.zə.t̬ɪv/
UK /ˈkɑː.zə.t̬ɪv/
1.
nedensel, sebep olan
acting as a cause
:
•
The virus was the causative agent of the disease.
Virüs, hastalığın nedensel ajanıydı.
•
Lack of sleep is often a causative factor in poor concentration.
Uyku eksikliği genellikle kötü konsantrasyonun nedensel bir faktörüdür.
2.
ettirgen
(of a verb) expressing causation
:
•
In 'She made him laugh', 'made' is a causative verb.
'Onu güldürdü' cümlesinde 'güldürdü' ettirgen bir fiildir.
•
Many languages have distinct causative verb forms.
Birçok dilde farklı ettirgen fiil biçimleri bulunur.
1.
ettirgen
a causative verb or other word
:
•
The linguist analyzed the use of causatives in the sentence structure.
Dilbilimci, cümle yapısındaki ettirgenlerin kullanımını analiz etti.