brandy
US /ˈbræn.di/
UK /ˈbræn.di/
1.
brendi, konyak
a strong alcoholic spirit distilled from wine or fermented fruit juice.
:
•
He poured himself a glass of brandy.
Kendine bir kadeh brendi doldurdu.
•
The cake was soaked in brandy.
Pasta brendiye batırılmıştı.
1.
brendi yapmak, damıtmak
to distill wine or fermented fruit juice to make brandy.
:
•
The winemaker decided to brandy a portion of his grape harvest.
Şarap üreticisi, üzüm hasadının bir kısmını brendi yapmak için damıtmaya karar verdi.
•
They traditionally brandy their finest apples.
Geleneksel olarak en iyi elmalarını brendi yaparlar.