bellicose
US /ˈbel.ə.koʊs/
UK /ˈbel.ə.koʊs/
1.
savaşçı, kavgacı
demonstrating aggression and willingness to fight
:
•
His bellicose attitude made negotiations difficult.
Onun savaşçı tavrı müzakereleri zorlaştırdı.
•
The nation adopted a more bellicose foreign policy.
Ulus daha savaşçı bir dış politika benimsedi.