apprentice
US /əˈpren.t̬ɪs/
UK /əˈpren.t̬ɪs/
1.
çırak, stajyer
a person who is learning a trade from a skilled employer, having agreed to work for a fixed period at low wages
:
•
She started her career as an apprentice carpenter.
Kariyerine çırak marangoz olarak başladı.
•
The young apprentice eagerly absorbed every lesson from his master.
Genç çırak, ustasından aldığı her dersi hevesle özümsedi.
1.
çırak olarak çalıştırmak, eğitmek
to employ someone as an apprentice
:
•
The company decided to apprentice several young people in the skilled trades.
Şirket, kalifiye mesleklerde birkaç genci çırak olarak çalıştırmaya karar verdi.
•
He was apprenticed to a master craftsman at a young age.
Genç yaşta bir usta zanaatkarın yanına çırak olarak verildi.