acquit
US /əˈkwɪt/
UK /əˈkwɪt/
1.
beraat ettirmek, aklamak
free (someone) from a criminal charge by a verdict of not guilty
:
•
The jury decided to acquit the defendant due to lack of evidence.
Jüri, delil yetersizliğinden dolayı sanığı beraat ettirmeye karar verdi.
•
The court will acquit him if there is no solid evidence against him.
Aleyhinde sağlam bir delil yoksa mahkeme onu beraat ettirecek.
2.
davranmak, yerine getirmek
conduct oneself or perform in a specified way
:
•
He acquitted himself well in the debate.
Tartışmada kendini iyi gösterdi.
•
The team acquitted themselves admirably in the face of defeat.
Takım, yenilgi karşısında takdire şayan bir şekilde davrandı.