without

US /wɪˈðaʊt/

UK /wɪˈðaʊt/

1.

โดยไม่มี, ปราศจาก

not having or doing something; lacking

:

•

She left without saying goodbye.

เธอจากไปโดยไม่บอกลา

•

I can't live without coffee.

ฉันอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีกาแฟ

:

lacking bereft of devoid of

:

with

1.

ข้างนอก, ภายนอก

outside

:

•

He stood without, waiting for permission to enter.

เขายืนอยู่ข้างนอก รอการอนุญาตให้เข้าไป

•

The old house was empty without.

บ้านเก่าว่างเปล่าจากภายนอก

:

outside externally

:

within inside

:

without doubt go without without a hitch reckon without it goes without saying go without saying up a creek without a paddle