พจนานุกรมอังกฤษ-ไทย

ความหมายของคำ wind ในภาษาไทย

wind ในภาษาอังกฤษหมายถึงอะไร? มาร่วมค้นหาความหมาย การออกเสียง และวิธีใช้คำนี้อย่างละเอียดกับ Lingoland

wind

US /wɪnd/
UK /wɪnd/
"wind" picture

คำนาม

1.

ลม

the perceptible natural movement of the air, especially in the form of a current of air blowing from a particular direction

ตัวอย่าง:
•
The wind blew strongly from the west.
ลมพัดแรงจากทิศตะวันตก
•
A cold wind swept across the plains.
ลมหนาวพัดผ่านที่ราบ
คำพ้องความหมาย:
breezegustgaledraftcurrent
2.

ลมหายใจ, ลม

breath as used in speaking or playing a wind instrument

ตัวอย่าง:
•
He lost his wind after running up the stairs.
เขาหมดลมหายใจหลังจากวิ่งขึ้นบันได
•
The trumpet player has good wind control.
นักทรัมเป็ตควบคุมลมหายใจได้ดี
คำพ้องความหมาย:
breathrespirationair

กริยา

1.

พัน, คดเคี้ยว

to turn or cause to turn around a central point or line; to coil or twist

ตัวอย่าง:
•
She began to wind the yarn into a ball.
เธอเริ่มพันเส้นด้ายให้เป็นลูกบอล
•
The road winds through the mountains.
ถนนคดเคี้ยวไปตามภูเขา
คำพ้องความหมาย:
coiltwistloopmeandersnake
2.

ไขลาน

to operate a clockwork mechanism by turning a key or knob

ตัวอย่าง:
•
Don't forget to wind your watch every morning.
อย่าลืมไขลานนาฬิกาของคุณทุกเช้า
•
He had to wind the old gramophone to play the record.
เขาต้องไขลานเครื่องเล่นแผ่นเสียงเก่าเพื่อเล่นแผ่นเสียง
คำพ้องความหมาย:
crankturntighten
เรียนคำนี้ที่ Lingoland
คำที่เกี่ยวข้อง:
windingwind machinewind upwind turbinewind down