willingly
US /ˈwɪl.ɪŋ.li/
UK /ˈwɪl.ɪŋ.li/
1.
อย่างเต็มใจ, ด้วยความสมัครใจ, ด้วยความยินดี
voluntarily; without needing to be forced or persuaded
:
•
She willingly helped her neighbor move.
เธอช่วยเพื่อนบ้านย้ายบ้านอย่างเต็มใจ
•
He willingly accepted the challenge.
เขาเต็มใจรับคำท้า