unyielding
US /ʌnˈjiːl.dɪŋ/
UK /ʌnˈjiːl.dɪŋ/
1.
ไม่ยอมอ่อนข้อ, แข็ง, มั่นคง
not giving way to pressure; hard or solid
:
•
The ancient oak tree stood unyielding against the strong winds.
ต้นโอ๊กโบราณยืนหยัดไม่ยอมแพ้ต่อลมแรง
•
The rock formation was unyielding, resisting all attempts at erosion.
การก่อตัวของหินนั้นไม่ยอมอ่อนข้อ ต้านทานความพยายามในการกัดเซาะทั้งหมด
2.
ไม่ยอมแพ้, แน่วแน่, เด็ดเดี่ยว
not giving in to argument, plea, or persuasion; resolute
:
•
Despite our pleas, she remained unyielding in her decision.
แม้เราจะอ้อนวอน เธอก็ยังคงไม่ยอมอ่อนข้อในการตัดสินใจของเธอ
•
His unyielding determination led him to achieve his goals.
ความมุ่งมั่นไม่ยอมแพ้ของเขาทำให้เขาบรรลุเป้าหมาย