unconscious
US /ʌnˈkɑːn.ʃəs/
UK /ʌnˈkɑːn.ʃəs/
1.
หมดสติ, ไม่รู้สึกตัว
not awake and aware of what is happening, especially as the result of an injury or illness
:
•
He was knocked unconscious by the blow to his head.
เขาถูกตีที่ศีรษะจนหมดสติ
•
The patient remained unconscious for several hours after the surgery.
ผู้ป่วยยังคงหมดสติอยู่หลายชั่วโมงหลังการผ่าตัด
2.
ไม่รู้ตัว, โดยไม่รู้ตัว
done or existing without one realizing
:
•
He made an unconscious gesture of dismissal.
เขาแสดงท่าทางปฏิเสธโดยไม่รู้ตัว
•
Her decision was influenced by an unconscious bias.
การตัดสินใจของเธอได้รับอิทธิพลจากอคติที่ไม่รู้ตัว