uncommunicative
US /ˌʌn.kəˈmjuː.nə.kə.t̬ɪv/
UK /ˌʌn.kəˈmjuː.nə.kə.t̬ɪv/
1.
ไม่ค่อยพูด, เก็บตัว, ไม่ชอบสื่อสาร
not inclined to talk or give information; silent or reserved.
:
•
He became withdrawn and uncommunicative after the accident.
เขากลายเป็นคนเก็บตัวและไม่ค่อยพูดหลังจากเกิดอุบัติเหตุ
•
Her uncommunicative nature made it difficult to get to know her.
ธรรมชาติที่ไม่ค่อยพูดของเธอทำให้ยากที่จะรู้จักเธอ