tussle

US /ˈtʌs.əl/
UK /ˈtʌs.əl/
"tussle" picture
1.

การต่อสู้, การทะเลาะวิวาท, การแย่งชิง

a vigorous struggle or scuffle, typically in order to obtain or achieve something

:
•
The children had a playful tussle over the toy.
เด็กๆ ต่อสู้กันอย่างสนุกสนานเพื่อแย่งของเล่น
•
There was a brief tussle between the two rival gangs.
มีการต่อสู้กันสั้นๆ ระหว่างแก๊งคู่แข่งสองแก๊ง
:
scufflestrugglefightbrawlskirmish
1.

ต่อสู้, ทะเลาะวิวาท, แย่งชิง

engage in a vigorous struggle or scuffle

:
•
The two puppies began to tussle playfully on the rug.
ลูกสุนัขสองตัวเริ่มต่อสู้กันอย่างสนุกสนานบนพรม
•
They had to tussle with the crowd to get to the front.
พวกเขาต้องต่อสู้กับฝูงชนเพื่อไปข้างหน้า
:
scufflestrugglefightbrawlgrapple