tusk
US /tʌsk/
UK /tʌsk/
1.
งา, เขี้ยว
a long, pointed tooth, usually one of a pair, projecting outside the mouth of an animal such as an elephant, walrus, or wild boar
:
•
The elephant's magnificent tusks were a sight to behold.
งาอันงดงามของช้างเป็นภาพที่น่าชม
•
Walruses use their long tusks to pull themselves onto ice.
วอลรัสใช้งาที่ยาวของมันดึงตัวเองขึ้นไปบนน้ำแข็ง
1.
ใช้งาแทง, ใช้เขี้ยวทำร้าย
to gore or wound with a tusk
:
•
The wild boar might tusk anyone who approaches its young.
หมูป่าอาจใช้งาแทงใครก็ตามที่เข้าใกล้ลูกของมัน
•
The enraged elephant began to tusk the fallen tree.
ช้างที่โกรธจัดเริ่มใช้งาแทงต้นไม้ที่ล้มลง