transcendent
US /trænˈsen.dənt/
UK /trænˈsen.dənt/
1.
เหนือธรรมชาติ, เหนือโลก
beyond or above the range of normal or merely physical human experience
:
•
The artist aimed to create a work of transcendent beauty.
ศิลปินมุ่งสร้างสรรค์ผลงานที่มีความงามเหนือธรรมชาติ
•
Many spiritual traditions speak of a transcendent reality.
ประเพณีทางจิตวิญญาณหลายอย่างพูดถึงความเป็นจริงที่เหนือธรรมชาติ
2.
ยอดเยี่ยม, เป็นเลิศ
surpassing others; pre-eminent
:
•
Her performance was truly transcendent, captivating the entire audience.
การแสดงของเธอยอดเยี่ยมอย่างแท้จริง ดึงดูดผู้ชมทั้งหมด
•
He achieved a transcendent level of skill in his craft.
เขาบรรลุระดับความสามารถที่ยอดเยี่ยมในงานฝีมือของเขา