synchronic
US /sɪnˈkrɑː.nɪk/
UK /sɪnˈkrɑː.nɪk/
1.
ซิงโครนิก
concerned with something, especially a language or a culture, as it exists at one point in time.
:
•
The linguist conducted a synchronic analysis of modern English.
นักภาษาศาสตร์ทำการวิเคราะห์ภาษาอังกฤษสมัยใหม่แบบซิงโครนิก
•
Her research focuses on the synchronic aspects of dialect variation.
งานวิจัยของเธอเน้นที่แง่มุมซิงโครนิกของการแปรผันของภาษาถิ่น