surmise
US /sɚˈmaɪz/
UK /sɚˈmaɪz/
1.
คาดเดา, สันนิษฐาน
suppose that something is true without having evidence to confirm it
:
•
He surmised that she was not interested in the offer.
เขาคาดเดาว่าเธอไม่สนใจข้อเสนอ
•
From the look on her face, I surmised that she was upset.
จากสีหน้าของเธอ ฉันคาดเดาว่าเธอไม่พอใจ
1.
การคาดเดา, การสันนิษฐาน
a supposition that something may be true, even though there is no evidence to confirm it
:
•
It was a mere surmise, not a proven fact.
มันเป็นเพียงแค่การคาดเดา ไม่ใช่ข้อเท็จจริงที่พิสูจน์แล้ว
•
His surmise turned out to be correct.
การคาดเดาของเขาถูกต้อง